19 Δεκεμβρίου, 2012
Τι είναι αυτό που συμβαίνει;
Σαν ένα φαινόμενο που παίρνει διαστάσεις αλλά δεν χωράει σε λογική εξήγηση. Κάποιοι άνθρωποι πολύ σπουδαίοι, οι καλύτεροι της εποχής μας, κοιτάζουν τον καιρό, ποιος ξέρει τι διακρίνουνε στο βάθος του, σκέφτονται βαθειά, ανοίγουν ύστερα την πόρτα και φεύγουν. Δεν είναι από εκείνους που λιποψυχούν στην έλευση θυελλών, κάθε άλλο, ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που ξεσηκώνουν τις θύελλες για να παίξουν μαζί τους. Δεν είναι από φυσικού (περισσότερα…)
10 Δεκεμβρίου, 2012
Είμαστε σαν τις μικρές τις πεταλούδες
Που βλέπουμε τα καλοκαίρια γύρω απ’τις λάμπες
Γυρίζουν
Γυρίζουν
Μέχρι που πέφτουν πάνω-τους και καίγονται
(Ιντερεμέδιο ΙΙΙ, Εμπάργκο, Ποιήματα, Αθήνα 1983, ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ)
———————————————————
Καλό ταξίδι φίλε.
Θα σε θυμόμαστε πάντα «αγύριστο κεφάλι».
Θα είσαι πάντα στην καρδιά μας…
Όσο υπάρχουν «Τα παιδιά που τα θέλουνε όλα, τα παιδιά που ονειρεύονται«…
Όσο «σμίγουν οι καρδιές μας σ’ έναν έστω, στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες«…
Αντίο…
26 Νοεμβρίου, 2012
«Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε ημέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει. (περισσότερα…)
23 Νοεμβρίου, 2012
Η κοινωνική ειρήνη στην πορτογαλλική της εκδοχή. Νεαρά αποπλανεί χαμογελαστό ΜΑΤατζη.
Αλίευσα από το διαδίκτυο το βίντεο που ακολουθεί. Λέγεται ότι οι γερμανικές αρχές απαγόρευσαν την προβολή του για «πολιτικούς λόγους». Δε λέω, ναι έχει κάποια στοιχεία αποκάλυψης το βίδεο, είναι σίγουρα πολύ καλογυρισμένο και έξυπνο, αλλά από ζουμί αδελφέ τίποτα…Ο σκηνοθέτης τυρβάζει περι «εργατικότητας» των Πορτογάλλων, εντιμότητας τους και οικονομικών σκοπιμοτήτων των Γερμανικών εταιριών…Ο δε τρόπος που τελειώνει το συμπαθές κατα τ’αλλα βιντεάκι, απαράδεκτος…Εν ολίγοις όπως θα διαπιστώσετε η κεντρική ιδέα (περισσότερα…)
17 Νοεμβρίου, 2012
Χθες πήγαμε εκδρομή. Εκπαιδευτική εκδρομή…
Στο Πολυτεχνείο…
Ο νεαρός κράταγε το γαρύφαλλο και εξέταζε προσεκτικά το γκρίζο καγκελόφρακτο σύμπλεγμα κτιρίων που είχαμε απέναντί μας. Προσπαθούσε να ταιριάξει τις εικόνες που έβλεπε με τα λόγια της δασκάλας του, όπου για πρώτη φορά άκουσε περί εξέγερσης των φοιτητών και δικτατορίας. «Εεεε, δικτατορία είναι να μην έχεις ελευθερία…να είναι ένας κακός που (περισσότερα…)
5 Νοεμβρίου, 2012
Η κάθε εποχή έχει και τους ανθρώπους της. Μερικές φορές, αν θέλεις να περιγράψεις τι συνέβη πριν από πολλά, σχεδόν ξεχασμένα, χρόνια, αρκεί να θυμηθείς και να θυμίσεις, πρόσωπα και εικόνες. Ας πούμε, όταν μιλάς για την εποχή της δικτατορίας, αρκεί να πεις Παπαδόπουλος και Παττακός, για να ορίσεις το τραγικά γελοίο του πράγματος. Η περίοδος του «εκσυγχρονισμού» και της καταστροφικής ευρωζώνης, της «δόξας» της Ολυμπιάδας και (περισσότερα…)
2 Νοεμβρίου, 2012
Ο Νοέμβρης είναι ο αγαπημένος μου μήνας…
Από παλιά είχα μια αδυναμία στο μήνα αυτό που κατεργάρικα ανασκάλευε την ιστορία και τα γεγονότα της. Είτε σαν μπροστάρης είτε σαν προάγγελος, ο Νοέμβρης τρέφει τις κρυφές προσδοκίες μας και μια μελαγχολικά βουβή προσμονή για πράγματα (περισσότερα…)
21 Οκτωβρίου, 2012
…το φαντάζομαι σαν την παραπάνω φωτογραφία. Ένα ανήλιαγο σοκάκι έρημο, εγκαταλειμμένο, ξεχασμένο από το χρόνο όπου τίποτα (περισσότερα…)
19 Σεπτεμβρίου, 2012
Σας έχει συμβεί ποτέ, να διαπιστώνετε ομοιότητες στην καθημερινότητα σας με ταινίες που έχετε δεί στο παρελθόν; Σπάνια θα έλεγα, τουλάχιστον για εμένα. Ωστόσο οφείλω να ομολογήσω ότι κάτι έχει αρχίσει να μου θυμίζει η τωρινή κατάσταση…
Πάμε λοιπόν 4 χρονάκια πίσω…Γερμανικός κινηματογράφος, που πάντα κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις.
Το 2008 o Dennis Gansel γυρίζει το «Die Welle»(Το κύμα). Περιγράφει βασισμένος σε αληθινή ιστορία, την (περισσότερα…)
4 Σεπτεμβρίου, 2012
Όταν η Σωτηρία Μπέλλου, μια νύχτα του Δεκέμβρη του ’48, κατέβαινε από το πάλκο του Τζίμη του χοντρού στην Αχαρνών ξυλοκοπημένη από μια παρέα χιτών γιατί αρνήθηκε να τραγουδήσει το τραγούδι που της ζήτησαν «Του αητού ο γιος», ήταν ωραία κι αντάξια του ρεπερτορίου της γιατί έκανε κάτι που ξεπερνούσε το θάρρος του μέσου (περισσότερα…)
1 Σεπτεμβρίου, 2012
Εμείς οι κομμουνιστάς, έχουμε ένα ελλάτωμα…
Παίρνουμε τη ζωή πολύ στα σοβαρά.
Αναλύουμε, προβληματιζόμαστε, συλλογιζόμαστε, ασκούμε κριτική σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Δεν αφήνουμε να πέσει καρφίτσα κάτω χωρίς να ερμηνεύουμε, να παίρνουμε θέση. Με αφετηρία την απαισιοδοξία της κατανόησης της σημερινής κατάστασης, προτείνωντας έναν δυσδιάβατο δρόμο συνεχούς πάλης (περισσότερα…)
30 Αυγούστου, 2012
» Κανένας δε γεννιέται ήρωας Νίττε. Μόνον αγωνίζεται διαρκώς να γίνει τέτοιος. Αν το πέτυχε, τυχαίνει να μην το ξέρει καλά-καλά ούτε τη στιγμή που τα τινάζει, αφού σπάσαν όλα τα δάκτυλα, του τσαλαπάτησαν τα νεφρά, τον άφησαν να ξεπαγιάσει, να πεινάσει ή να πνιγεί στα ίδια του τα περιττώματα…».
Ναζιστική Γερμανία, έτος 1939. Ο Άντον Μπορν διαβαίνει (περισσότερα…)
10 Αυγούστου, 2012
Λοιπόν. Αγαπημένοι φίλοι του μπλογκ,
Πετάξτε τώρα από το παράθυρο ότι τραγούδι έχετε του Τσαλίκη, της Βίσσης, της Βανδή, του Κιάμου, του Πλούταρχου.
Πάρτε την βαριά και κάντε θρύψαλλα τους Locomodo και τα «Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα», «Δεν προλαβαίνω».
Εσείς αναγνώστες μου, που σας αρέσει το ποτάκι σε alternative beach bar με Manu Chao ή (περισσότερα…)
8 Αυγούστου, 2012
Ο Γιώργος Ζώης είναι ένας νέος σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους. Το να χαρακτήριζα τον Γ.Ζώη ως «ταλαντούχο» και «πρωτότυπο» με «φρέσκιες ιδέες», θα τον αδικούσε κατάφορα. Η θεματολογία που επιλέγει στις ταινίες του είναι ξεκάθαρα κοινωνικοπολιτική. Και ο τρόπος που ταιριάζει τις εικόνες, τους ήχους και τις καταστάσεις που αναδεικνύει, μοναδικός.
Η κίνηση της κάμερας (περισσότερα…)
5 Αυγούστου, 2012
Στην σημερινή ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το εξαιρετικό βιβλίο του Γιάννη Βουλουμάνου «Οι Προγραμμένοι. Το λυκόφως της μεγάλης ελπίδας.». Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2004 από τις εκδόσεις «Αλφειός». Αντικείμενο του είναι μια σύντομη ανασκόπηση των γεγονότων λίγο πριν την αντίσταση έως και τα Δεκεμβριανά το ’44, (περισσότερα…)
29 Ιουλίου, 2012
Ορισμένοι καλοπροαίρετα ή και άλλοι κακοπροαίρετα αναρωτιούνται : «τι βγήκε από αυτό τον αγώνα», «τι κέρδισαν οι χαλυβουργοί, αφού τα αιτήματα τους δεν υλοποιήθηκαν». (περισσότερα…)
13 Ιουλίου, 2012
Γροθιά στο στομάχι συνηθίζουν να λένε οι «ειδικοί» της μεγάλης οθόνης. Είναι κάτι περισσότερο όμως. Για όποιον του έχει τύχει είναι σαν να έχεις φάει τη μπουνιά στο στομάχι και στη συνέχεια διπλωμένος στα δύο βρίσκεσαι στο δίλλημα: να πάρεις ανάσα ή να ουρλιάξεις από τον πόνο; Ή ίσως να ξεράσεις; (περισσότερα…)
11 Ιουνίου, 2012
Η πλατεία ήταν…τιγκαρισμένη
Πριν ένα χρόνο περίπου, η χώρα παλλόταν στον ρυθμό των συγκεντρώσεων των «αγανακτισμένων». Όλες οι πλατείες των κεντρικών πόλεων γέμιζαν από κόσμο που αυθόρμητα συγκεντρωνόταν μετά από διαδικτυακά καλέσματα ή απλά ακολουθώντας το παράδειγμα των προηγούμενων ημερών. Άτυπες συνελεύσεις έδιναν (περισσότερα…)
10 Ιουνίου, 2012
του Π.Φρατζή(Αναδημοσίευση από το ΠΡΙΝ).
«Καλά της έκανε», ψέλλισαν κάποιοι από αυτούς που τίποτα δεν τους σοκάρει ή κάτι σαν «ναι, αλλά κι αυτές τον προκάλεσαν…». Η Ρένα Δούρου (περισσότερα…)
29 Απριλίου, 2012
του Πέτρου Παπακωνσταντίνου (Αναδημοσίευση από το ΠΡΙΝ)
Ας γινόταν κάτι μαγικό, να μας φέρει πίσω τον κλεμένο μισθό, την κλεμένη ζωή, τα κλεμένα όνειρα… Διάχυτη και απολύτως κατανοητή η λαϊκή προσδοκία, θρέφεται από το χείμαρρο της απόγνωσης στη μνημονιακή κοιλάδα των δακρύων. Πάνω σ’αυτήν κερδοσκοπεί ο αστικός πολιτικός κόσμος, προσφέροντας διάφορες παραλλαγές της εύκολης λύσης, ότι τάχα οι εκλογές της 6ης Μαίου (περισσότερα…)
 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. στη Ε.Ρ.Γκροϋλιχ – «Κανείς δε γενν… |
| Takis στη Κριτική ταινίας – «Paths of Gl… |
 | http://www.incaradva… στη Αυτοί που γυρεύουν το θαύ… |
 | athens0306 στη Ε.Ρ.Γκροϋλιχ – «Κανείς δε γενν… |
 | ένας στρατολάτης στη Αυτοί που γυρεύουν το θαύ… |
Granma Βαθυ Κόκκινο Αφορμή Celin Black Bedlam KKE4ever
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ 